Abdülhamid Bin Kadının Efendisi

.Gücün ve Korkunun, Yalnizlik ve Çaresizligin, Askin, Ayriligin ve Isyanin Haremin Esir Kadinlarinin, Padisah Abdülhamid'in Romani Abdülhamid parkin içinden geçerken, önünde yürüyen harem agasi tüm canlilari kovaliyordu; elbette yalnizca insan olanlari...Tüm zarafetiyle ceylanlari kömür gözlü karacalar, kar beyazi keçiler onun yoluna çikiyor; ondan korkup, kaçmiyorlardi.Abdülhamid hayvanlari seviyordu. Bahçesi dört ayakli ve tüylü yaratiklarla doluydu. Hepsi onun ayak sesini taniyor, ürkmeden ona eslik ediyordu. Padisah böylece sarayina dogru yaklasiyordu; korkusuzca yaninda dolasmaya cesaret edebilen yegâne canlilar esliginde...Ilerleyen saatlerde bazi makam sahipleri, bu cesaretin yalnizca hayvanlara mahsus olabilecegini çok iyi anladilar. Hepsi Abdülhamid'in Jön Türklerle isbirligi yapmis oldugundan süphelendigi kisilerdi. Sultan, nazirlarini ve kâtiplerini azletti; sürgün fermanlarina tugrasini basti. Her kim onun yüregini yumusatmaya cüret ettiyse, merhametsizliginin kurbani oldu.