Anadolu Masalları: Perili Gölün Kurbağa Oğlanı

Dumduma dumduma. Karga kondu omzuma. Kis! Kis! ederim kaçmaz. Pis! Pis! ederim uçmaz. Kargayi ne yapmali? Kanadindan tutmali. Tüylerinden yolmali. Derken, bizim karga “gak! gak!“ diye bagirmaz mi? Burnumdan yapismaz mi? Ay anam! Vay anam! demeye kalmadan “peynir peynir“ diye tutturmaz mi? Bir kalip sabunu, peynirdir diyerek tiktim gagasina. Eveledi, geveledi. Sabun idi. Balon oldu. Aldi bizi uçurdu. Uç babam uç. Uç babam uç. Uça uça nice ovalar, yaylalar geçtik. nice daglar astik. Sonunda vardik, masallar ülkesine. Masaldir bunun adi. Dinlemekle çikar tadi. Kim iyi dinlemezse, yesin onu Arap Dadi. Bir zamanlar bir padisah, bu padisahin da üç güzel kizi vardi. Büyük kiz nakis isler, ortanca kiz hali dokur, küçük kiz ud çalardi. Padisah baba, üç kizin uyum içinde çalip oynamasina, çalisip üretken olmasina sevinir de sevinirdi. Gün geldi. Onlari evlendirip bas göz etmek istedi. Çagirdi kizlari karsisina. Ellerine birer uçurtma vererek dedi ki:Bu uçurtmalari, saray balkonundan sehrin üzerine uçuracaksiniz. Uçurtma nereye düserse, o yerin ogluyla evleneceksiniz. (Kitabin Içinden)