Aşk-ı Arif

Uzaktan sevmek diye bir sey var. Görmeden, varligini tamamen hissetmeden Öyle insanlar var ki, görmeden bile çok sevebiliyorsunuz onlari. Hep yanindaymis gibi, hep seninleymis gibi Böyle kisiler herkesin hayatinda mutlaka vardir. Veya olmustur bir kere dahi olsa. Düsünsenize; görmediginiz, yaninda hiç olmamis birine yasadiginiz her seyi anlatiyorsunuz. Onu gerçekten sevdigini dile getiriyorsunuz belki sonrasinda Aslinda herkesin istedigi de bu Yanimda olmasin, ben ona o bana her seyi anlatabilelim. Duygularimizi, hislerimizi dile getirmeyi ve kendimizi iyi hissettiren ne varsa onu yapabilelim. deriz. Gerçekten de, o görmedigimiz ve uzaktan sevdigimiz insan bize en yakinimizdan daha iyi geliyor. Çünkü yalan yok, aksine sonuna dek dürüstlük var. Samimiyet var. Neden en yakinimizda göremedigimiz yakinligi uzaktaki kisilerde buluyoruz? Nedeni belli degil mi aslinda? En samimi dostumuz dedigimiz insanlara tüm zaaflarimizi tüm hatalarimizi anlattigimizda, günü gelince onlari yüzümüze vurmaktan hiç çekinmiyorlar. O yüzden uzaktaki kisiler, yabanci bir dinleyici bize iyi geliyor. Olsun uzaktan sevmek de güzel, görmeden sevmek de güzel...