Aşk Kaleme Düştü

Tarih kadar eski bir duygudur ASK. Insanin asirlar boyunca pesinden kostugu bir tilsimdir. Yasandiginda insanin kimyasiyla birlikte fizigine de hükmeden, cesaretlendiren, çogaltan, yasatan ölümsüz bir duygudur. Kimimiz için cosku, umut, huzur; kimimiz için de özlem, sitem, ayrilik ve hüzünle harmanlanan üç harfli bir hayat tuzagiydi. Insani bir uçurumdan alan da bir uçuruma salan da ask idi. Ask, hep vardi ve hep yazildi. Ask Kalem(e) Düstü, askin çesitli hallerinde yüreginizi yaslayabilecegiz, her okuyanin kendi duygularini yakalayabilecegi siirlerden olusuyor. Kitabin adindaki en az dört anlam çagrisimi da askin sirlarinin çokluguna ve farkliligina isaret ediyor.Ask, kalemle anlatildi.Ask, kalemle anlatilamayacak bir düs idi.Ask, zor bir kaleydi ve fethedildi.Ask, herkesin kendi kalesinde sadece bir düs idi.Besinci anlam okuyucusunun sezgisiyle sekillenecektir.Siir bir kurgudur, anlatilanlarin bire bir yasanmasi olanaksizdir. Bu nedenle yazanin hayatiyla bagdastirilmasi anlamsizdir. Bu kitaptaki siirler gözlem ve empati gücünün ürünüdür. Sair fark edilmeyi, anlasilmayi ve anlatilmayi bekleyen hayatlarin arayicisi ve anlaticisidir.YAZ, dedi ruhum; YAZDIMSözcüklere durup dinlenmek yok yoklugun ve yoksunlugun ezber edildigi gurbet aksamlarinda.Oysa yorgunum ben, yetisemiyorum içimde boy veren sözcüklere.Yakalayamiyorum onlari ve anlamlarini.Anlatmak, acitiyordu çogu zaman.Kalemim, bir intiharin esiginde uçurum peslerinde.Kursuna dizilmeliydi anlatacaklarim,Kaleme dizildi ansizin.Yaz, diyor; durmadan yaz.Ses ol, nefes ol; hayat ol...Yaz ve paylas; çünkü bilinçaltina sahitlik edecek yazdik-larin ve ölümsüz kilacak ruhunu...YAZ, dedi ruhum; YAZDIM.Her sey,Mananin ruhumu kavurdugu anda basladi.Yadigar Ünver