Bilimin Kapıları Arşimet

Arsimet yerdeki kumun üzerine çizdigi bir seklin önünde diz çökmüstü. Bagrismalari, çigliklari, trampetleri ve duman kokularini duymuyor, kentin düstügünden habersiz görünüyordu. Düsünceleri ve bakislari problemine odaklanmisti. Romali asker gelip de ona seslendiginde, onun sesini çok uzaklardan geliyor sandi. "Sana emrediyorum yasli adam" diye sert bir sesle bagirdi asker. "Derhal benimle General Marcellus'a geleceksin." Arsimet, ona dogru dürüst bakmadi bile. "Beni rahat birakin! Çikin!" dedi sabirsizlikla. "Çalistigimi görmüyor musunuz? Problemi tamamlamak zorundayim. ancak ondan sonra sizin Marcellus'unuzu görebilirim..." Asker güldü ve ayagini yerdeki çizimin üzerine koydu. ''Çekil çizimimin üzerinden, onu mahvediyorsun!'' diye öfkeyle bagirdi Arsimet. ''Çekil diyorum'' ve çizim çubugunu askerin sandaletine batirdi.Asker hiddetten bembeyaz olmus bir sekilde geri siçradi. Kilicini çekerek, tekrar problemin üzerine egilmis olan yasli adamin üzerine atildi.(Arka Kapak)