Çağatayca El Kitabı

Türk yazi dilinin Dogu kolunun 15. ve 20. yüzyillar arasindaki devresi, Cengiz Kagan'in ikinci oglunun adiyla Çagatay Türkçesi veya Cengiz kagan diye adlandirilir. Bugünkü Karluk ve Kipçak siveleri de bu yazi dilinden kaynaklanir. Günümüz Roman dillerinin gelismesinde Latincenin rolü neyse, Çagdas Türk siveleri için Çagataycanin rolü de odur.Kitabin yazari Macar Türkolog Janos Eckmann, Harezm, Kipçak ve Çagatay siveleri üzerine bir dizi çalisma yapmistir. Bunlarin arasinda 1966 yilinda Indiana Üniversitesi yayinlarindan Chagatay Manual adiyla yayimlandigi kitabi, 1988 yilinda Günay Karaagaç tarafindan Türkçeye çevrilmis ve Çagatayca El Kitabi adiyla Istanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi yayinlari arasindan çikmistir.Baskisinin kisa zamanda tükenmesinden dolayi, uzun yillar Türkoloji arastirmacilari ve ögrencileri, bu kitaptan ancak kütüphane kaynagi olarak yararlanmislardir.Bir bas ucu kaynagi olan Çagatayca El Kitabi, bugün dördüncü baskisi yapilarak arastirmacilarin kullanimina sunulmustur.