Davalı

Edebiyat eserlerinin sinemaya uyarlanmasi çogunlukla sorunlu olmustur. Orson Welles'in "Dava"si bu zorlugu asabilmis en çarpici örneklerden biridir. Welles Kafka'nin romanini sinema için salt bir edebi malzeme olarak görmemis, metni kendi dilinde, hareketli imgelerle yeniden yazmaya girismistir. Welles'in "Dava" ile bir davasi oldugu açiktir. Nasil isledigini kestiremedigimiz "Yargi" karsisinda, o da her birimiz gibi "davali"dir: "Suçum benden önce vardi."Üçüncüsünü düzenledigimiz "Deleuze ve Sinema" baslikli etkinlik çerçevesinde gösterilen Welles'in filmi üzerine Enis Batur bu kapanmayan "dava"yi yeniden ele alan kisa bir metin kaleme aldi. Romandan filme, Kafka'dan, arada Max Brod'dan geçerek, Welles'e uzanan süreç su sorunun etrafinda dügümlenmis hep: Joseph K.'yi (beni) ne ile suçluyorsunuz?"Sayisiz daktilo makinasinin tuslarindan dogan ugultunun arasindan geçen Josef K., kendi tutanagina dogru sürüklenir. Isleyip islemedigini bilmedigi, bilemeyecegi suçu iplerine dolandigi agin merkezinde islenmektedir."Bir koridor daha. (Tanitim Bülteninden)