Duman Altı Hayatlar

Hiçbir zaman istememistim yalanci dünyana siginmayi! Gafil avladin beni! Esaretim oldun, tutsagin oldum.Özgürlük düslerken deli gibi kör, karanlik zindanim oldun! Ama kurtuldum.Geçte olsa kurtuldum kirli duvarlarindan. Kirdim zincirlerimi. Firlatip attim kelepçelerimi. Simdi derimde senden kalan çizikler, yara bere içinde tüm bedenim. Izlerin bana daha da güç veriyor her baktigimda! Topraga verdigim sevdiklerim, zindanlarda kalan kirli günahlarim, yitip giden masum çocuklugum, mavi düslerim hepsi için çelme taktim sana!Seni, senin silahin ile vurdum! Sonunda basardim, simdi ölü cesedinin üzerinden geçerek aydinlik dünyama dogru kosuyorum. Suurum açik, yüregim umut dolu ve ben kuslar kadar hürüm!