Edepsizlik, Anarşi ve Gerçeklik

Platon'dan beri felsefe, hakikati gerçeklik yerine kavramlarda aramayi seçmis; kavramlar dünyasinin o tasarlanmis cazibesi karsisinda, dünyevi olan daima yetersiz görülmüstür. Sonuç: kendi bedeninden, duygularindan kaçmaya, arinmaya çalisan ve durmaksizin kavramlarin saf, renksiz, kokusuz, ideal güzelligine erismek için didinen modern insandir. Sartwell, Edepsizlik, Anarsi ve Gerçeklik'te felsefenin soyut, steril dünyasindan, acilari ve kötülükleriyle hayatin çiplak gerçekligine açildigimizda nelerin olacagini gösteriyor bize. Alisik olmadigimiz kisisel bir dille senlik ve aska; elbette nefret ve ölüme, kisaca hayata çagiriyor bizi, hem de üniversite kürsüsünden, felsefesinin sayfalari arasindan...Sartwell tezleri Nietzsche, Havel, Heidegger ve Bataille'in görüsleriyle harmanliyor; Amerikan yerlileri ve Uzakdogu'nun geleneklerine kulak veriyor. Ona göre, tüm ahlaki degerler olmasi gerekeni anlatir; olanin eksik var oldugunu söyler, gerçekligi inkar eder. Ihlal ise yasamaya "evet" demektir. Çünkü yasadigimizi günahlarimizla, suçlarimizla, korkularimizla, acilarimizla anlariz. Dünya erdem ve güzellik kadar sidik, bok ve nefretle birlikte vardir. Ask kadar nefret de hayatin gerçegidir; oldugu gibi olumlanmaya ve sonuna kadar yasanmaya layiktir.Sertwell edepsizligi savunuyor. Ona göre, her edepsiz söz ya da fiil bedeni çagristir. Oysa uygarlik adina beden men edilmis, bastirilmistir; dogal kokulari parfümlere bogulmus, faaliyeti kapali odalara hapsedilmistir. "Uygar insan" sinirliligini inkar ederek, ölümünden, duygularindan, kisacasi kendinden utanan insana dönüsmüstür.Hayatimizi böylesine "kitleyen" araçlardan biri olan devlet ise hem yalan hem de yalancidir. Gücün ve ölümün örgütlenmis çetesidir. Devletin yasa ve kurumlari girtlagimiza dayanmis postallari gizlemek için incelikle islenmis göz baglaridir. Artik post-totaliyer sistemlerde temel çatisma ezen/ezilen arasinda degildir. Tek tek her insan hem ezen hem de ezilendir; kisi "sistemin hem kurbani hem de payandasi" olmustur. Iktidar tek tek herkesin içinden geçerek örülmüs, kisi kendisi tarafindan ezilmeye baslamistir...Sartwell kavramlara ve ciddiyete saldirdigi bu provokatif kitabinda bizi edepsizlige ve oyuna yani hayata çagiriyor..."Cehenneme Övgü'den ötesine geçmek isteyenlere...