İstanbul'dan Masallar

Misir çarsisina vardim, Findikli lokum aldimElimde kirmizi topaçla, Kalabaligin içine daldim.Yürüdüm yürüdüm kostum, Düslere daldim uçtumAklim bir karis havadayken, Galata köprüsünden düstümBalikçilar gördü, kovaladi, Oltacilar kizdi, azarladiBen topacimi arar iken, Adalar vapuru kaçti.Masallar insanoglunun kendi dünyasini büyülü bir sekilde anlatmak, anlamlandirmak istemesiyle dogmustur. Yüzyillardir masallarin bir gelenek halinde yasamasinin, günümüze ulasmasinin bir sebebi de budur. Çünkü masal, hayal etmek, istedigini yapabilmek, gerçegi altüst etmektir. Hayal gücüyle Kaf Dagi'ni asabilmek, bir anda uzak memleketlere gidebilmektir. Kahramanlar, türlü kiliklara girerek, bazen sehzade, bazen sultan, bazen de küplere binmis bir cadi olarak karsimiza çikar. Gerçek hayatta ulasilmasi imkânsiz kurgular masal dünyasinin içinde böylece hayat bulur.