Karanlık Lise 2

“Ben uzun zamandir hiçbir seyden emin olamiyorum. Bir sabah kalkiyorum, yasamak istemedigimi düsünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandiklarindan fazlaysa yasamanin ne anlami var ki? En son ne zaman bir seyi kazandigimi, en son ne zaman mutlu oldugumu hatirlamaya çalistigim anda da...” derken gözlerim yine dolmustu.“... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalistim. Yanaklarimin üstünden süzülen gözyaslarimi hissedince silmek için elimi kaldirdim. Tam yanagima götürecekken Demir benden önce davrandi ve basparmagini yanagimda ve gözümün altinda gezdirerek gözyaslarimi sildi. Avucunu açti ve basimi onun avucuna yaslamama izin verdi.‘'Insanlar tanidim, yildizlar gibiydi. Hepsi gökteydi, hepsi parliyordu. Ama ben Günes'i seçtim... Bir Günes için, bin yildizdan vazgeçtim.''–Anonim