Kasırga Ordusu

Ilkel bir ordu, en fazla ne yapabilirdi ki? Bir anda bütün sesler kesilmis ve etrafi büyük bir sis kaplamisti. Bu sessizlik hiçte hayra alamet degildi. Sanki birazdan kopacak bir firtinanin habercisi gibiydi. Arkadaslarini sessizce uyandirmis ve disarida bir seylerin oldugunu söylemisti. Korku tüm ormani kapladigi gibi yüreklerine de tesir etmeye baslamisti. Aybars dallarin arasindan etrafi gözetlemekte ve olup biteni anlamaya çalismaktaydi. Tam o esnada küçük ve sevimli bir sincap fark etmisti. Bu sevimli yaratik, girisi kaplayan dallarin üzerinde gezinmekte ve baykuslara yem olmamak için gizlenerek ilerlemekteydi. Bacaginin birinde derin bir yarasi vardi. Zaten böyle bir yarayla da fazla yasamasi neredeyse mümkün degildi. Aybars daha fazla dayanamamis ve kendisine yaklasmakta olan sincabi ani bir hareketle yakalamak için birazcik olsun disari çikmisti. Bu yaptigi son hamle hiçte iyi olmamisti; çünkü yapmis oldugu ses, etrafta gizlenmis olan dev gorillerden birinin aniden karsisina çikmasina neden olmustu. Aybars öylesine korkmustu ki bir heykel gibi hareketsiz kalmisti. Sogukkanli olmasi gerekmekteydi; çünkü karsisindaki gerçektende çok güçlü bir yaratikti. Ufak bir darbesi bile ölümüne neden olabilirdi. Goril kendisine dogru yaklasmaya baslamisti. En sonunda, burnunun dibine kadar gelmis ve vücudunu koklamaya baslamisti. Tam elleriyle dokunmak üzereydi ki bütün ormani inleten bir kükreme sesi kaplamisti etrafi. Goril sesten korkup, hizli bir sekilde ortaliktan kaybolmustu. Kenan ve Gabriel disarida neler oldugunu anlamak için usulca girise dogru yaklasmislardi. Dev cüsseli hayvan, kaçarken Aybars'a çarpmisti, oda aldigi darbe sonucu dengesini kaybedip, ayaklari dallara takilmis ve bas asagi asili kalmisti. Kenan, aceleyle disari firlamis, Gabriel ise agacin tepesine dogru tirmanarak etrafi kolaçan etmeye baslamisti. Ay isigi tüm ormani kaplamisti. Ve o kükreyen her neyse çok yakinlarindaydi...(Tanitim Bülteninden)