Kızıl ile Kara

“Julien cesaretinden dolayi kendini tebrik etmekte hakliydi, bundan daha çetin bir görevi o güne kadar kendine hiç dayatmamisti. Odasinin kapisini açarken, öyle titriyordu ki, dizleri vücudunu tasiyamayacak gibiydi, duvara dayanmak zorunda kaldi. Aman Tanri'm! Orada ne yapacakti ki? Hiçbir projesi yoktu, projesi oldugunda da kafasini öyle karisik hissediyordu ki, buna uyacak halde bulamiyordu kendimi. Nihayet ölüme gidiyor olsa çekecegi acidan bin kez daha fazla aci çekerek Madam de Renail'in odasina götüren küçük koridora yöneldi. Titreyen eliyle ve korkunç bir gürültü çikararak kapiyi açti. Içerde isik vardi, söminenin altinda bir gece lambasi yaniyordu. Julien bu yeni felaketi beklemiyordu. Madam de Renal onun içeri girdigini görünce kendini heyecanla yataktan disari atti. 'Bedbaht!' diye haykirdi. Biraz karisiklik oldu. Julien bos projelerini unuttu ve dogal rolüne geri döndü. Bu kadar cazip bir kadinin hosuna gitmemek ona felaketlerin en büyügü gibi geldi. Onun sitemlerine ayaklarina kapanarak, dizlerine sarilarak karsilik verdi. Madam de Renal onunla son derece kati bir dille konustugundan Julien gözyaslarina boguldu. Bir kaç saat Julien, Madam de Renal'in odasindan çikarken, roman üslubunda denebilirdi ki, artik arzulayabilecegi bir sey kalmamisti.“ Kizil ile Kara... Stendhal'in bu en ünlü romaniyla birlikte, dünya ask edebiyatinin en önemli klasiklerinden biri daha “Oglak Klasikleri“ arasinda. (Arka Kapak)