Mahremiyet ve Kamusallık Kitle İletişim Aracı Olarak Modern Mimari

Mahremiyet ve Kamusallik, modern mimari hareketinin Adolf Loos ve Le Corbusier gibi iki önemli figürünün eserlerinden yola çikarak, mimarinin ancak kitle iletisim araçlariyla temasa geçtiginde modern oldugunu ve böylece geleneksel mekân ve öznellik anlayislarinin temellerini sarstigini savunuyor. Mimarligin kabul gören bakis açilarinin temel varsayimlarini sorguluyor ve mimari elestirinin yöntemini yeniden degerlendiriyor. Arsivden sehree, modaya, savasa, reklamciliga ve müzeye kadar uzanan entelektüel bir yolculukta, mekânlari deneyimleme biçimlerimizdeki degisikliklerin izlerini süren kitap, mimari söylemi çizim, model, fotograf, kitap, film ve reklam gibi pek çok temsil biçiminin kesisim noktasi olarak gördügü için, mimari nesneye, yani basli basina bir temsil mekanizmasi olan binalara baska gözlerle bakmayi öneriyor.