Mehmet Akif Ersoy

“Evlenmeme için neden bu kadar israr ediyorsun? Herkes evlenmek zorunda mi?” diye Akif annesine sordu.“Yuva kurmak her zaman iyidir; çünkü sorumluluk alan insan isteyerek bencillikten vazgeçer.”“Hiç böyle düsünmek aklima gelmemisti.”“Yuva kuran insan hayati esiyle paylasarak omuzlarindaki yükü hafifletip mutlu gülüslere uyanir. Yuva kurdugun zaman çocuklarin olacak. Evlat sahibi olmak güzel bir duygudur ve insanin özünde sakli bulunan bilinci harekete geçirir. Bu bilinç bizi kainatin yaraticisina yaklastirir, kendi sinirli gücümüze degil, bizimle olan sinirsiz güce dayanmamizi saglar. Mutlak mutlulugun, huzurun ve basarinin yolu bu bilinci kazanmaktan geçer.”“Annecigim ne güzel konustun. Anladigim kadariyla insanin kendi özüne dönmesi büyük bir çabadan geçiyor.”“Elbette,” dedi kadincagiz. “Insan birseyleri basarirken sik sik tökezleyip hüzünlenir. Hüzün bize hayatin geçiciligini, dünyanin sonlulugunu hatirlatir. Hüzünle birlikte içimize döner, ruhumuzun dar sokaklarinda dolasiriz.”O gece Mehmet Akif yatagina uzandiginda annesinin sözlerini düsündü ve ona hak verdi. Sabah uyandiginda artik evlenmeye karar verdigini söyledi. Emine Serife Hanim çok mutlu oldu.“Biraz birikmis param var su kongi yeniden insa ettirelim,” dedi Akif.“Olur.”Akif konankla ilgilenirken annesi de onun için münasip bir kiz bakmak için ese dosta haber verdi.En nihayet Mehmet Akif 1985 yilinda Ismet Hanim'la sözlendi. Genç kiz, Tophane-i Amire Veznedari Mehmed Emin Bey'in ve Hamdi efendi kizi Hasibe Hanim'in kiziydi. Alimli, derin, hassas duygulu, ince ruhlu ve göreneklerine sahip çikan görgülü bir kizdi.