Osmanlı İmparatorluğu'nda Veba

"Beka yok cihanda nüfus-i faniye / Ömr-i beser sanki bir saniye / Birisin hayyen ayirdi felek / Bu idi bana sevece-i saniye / Taundan vefat etti, Ah! Naciye!" Taun ya da veba, 18. yüzyildan kalma bir mezar tasindaki bu sözlerin de gösterdigi gibi, yüzyillar boyunca Osmanli tebaasini kirip geçirmis ve çok aci vermis bir illet.Daniel Panzac'in günümüzdeki hemen bütün Osmanli arastirmalarinda kaynak olarak kullanilan ve yillarca süren bir arastirmanin ürünü olan eseri bu sözlerle basliyor. Vebanin neden ve nasil yayildigi, Müslüman ve gayrimüslim tebaanin salgin karsisindaki tavirlari, inançlari, Balkanlar'dan Erzurum'a, Magrip'ten Masrik'a bireylerin ve devletin aldigi önlemler, Venedik, Marsilya, Sam, Istanbul ve daha birçok sehrin konsolosluk raporlari, saglik görevlilerinin yazismalari ve binin üzerinde kaynak taranarak yazildi. Yüz elli yillik bir dönemi taniklara dayanarak anlatan bir toplumsal tarih kitabi.