Osmanlı Türkçesi- 2

Osmanli türkçesi, Türkiye Türkçesinin gelisme sürecinde Eski Anadolu Türkçesi diye adlandirilan ilk devresini de içine alarak, XIV. yüzyildan baslayip XX. yüzyilin baslarina kadar devam eden devredir. Osmanli Türkçesini bugünkü Türkçenin disinda ve ondan ayri düsünmek dogru degildir. Bugünkü Türkiye Türkçesi Osmali türkçesinin bir devamidir. Türkçenin böyle degisik adlarla anilmasi, Türk milletinin dilinin uzun bir tarih içerisinde genis bir cografi alana yayilarak çesitli lehçelere ayrilmasi dolayisiyladir.Dilin bu sekilde bir gelisme göstermesini, biraz da Türkçenin, ihtiyaç duydugu dil malzemesini kendi içinde bulamayinca, onu ayni kültür diresi içinde bulunan öteki dillerden temin etme ve üç dilin imkanlarindan yararlanma yolunun bir sonucu olarak degerlendirmek gerekir. Bu bakimdan Osmanli Türkçesi, ortak Islam uygarligina ait birtakim kelime ve terkipleri Türkçenin dogal kelime ve terkipleri gibi kullanmis ve bunlarin birçogunu Türkçelestirmistir.Kültür ve medeniyetler kisa zamanda olgun bir seviyeye ulasmazlar. Bir millet çesitli medeniyet safhalarini asa asa ilerler. Ileri medeniyet safhasini aydinlatan da daha önceki safhalardir Bu bakimdan Osmanli Türkçesinin arkasinda bes yüz yil yil yasamis bir medeniyet vardir. Türkçeye girmis olan her yabanci kelime, atalarimizin kutsal bir deger verdikleri yüzlerce kitaptan aktarilmistir. Bu bakimdan bes yüz yillik geçmisini bilmek ve kültürümüzün derinliklerine inerek onu daha yakindan tanimak isteyen herkesin Osmanli Türkçesini bilmeye ihtiyaci vardir. Bu dili ve kültürü bilmeden ortaya konmus eserleri okuyup anlami imkâni yoktur.