Ruh Bedene Küserse

"Ey benim düsleri karali, kapisi hep ayriliga arali, asi ömrümün mazlumu kalbim! Siginti asklarin yetim bakisli çocugu! Bagisla su aska arsiz serseriyi. Küsüp gitme onlar gibi, soldurdum diye gamzelerini. Satir arasinda göremediklerim, meger tirnak içinde okunuyormus. Düsünde gördügün masumiyet yetmiyormus. Bir gönle yataklik yapacaksa insan, bir ömür yetecek aydinligi olmaliymis. Sevda yolu dikenlerle bezeliymis. Sefkati mesakkatinden azade degil. Yürek mahzende sevgilinin esiri imis, özgürlük tutsakliktan öte degil. Beyhude geçecek bir ömre kanaat etmek düser simdi bana, asigin fitratinda huzur elzem degil. Hakikatin gözü kör, bir yalanin içinde sözler kâfi degil. Umut yeter mi, yoksa hacet? Kirk gün, kirk gece ibadet kâfi degil. Etsen de yârin gönlünü kutsal mabet, nasipten öte yol, sonun degil. Askin gözü kör derler, ne büyük yalanmis, âsik görmeyi bilmezmis, baksa da kâfi degil… Siginti gibi ilistigin bir kalpte, ask fakir, âsik yoksul bir dilenci ise ayrilik kaçinilmaz son ve rüyadan uyanmak, gerçekle yüzlesmekten daha zor degil…" (Tanitim Bülteninden)