Şarabın Şiiri Esrarın Şiiri

Baudelaire, Rimbaud'un vurgusuyla “sairlerin tanrisi”, kendisini “topraga dogru çeken zamanin korkunç agirligi”ndan kurtarmak için siirle sarhos oluyordu. Ona göre, dünya sikintili bir yer. Bu yüzden, dostlarina sarhoslugu ögütlüyordu. Ne ile olursa olsun; “sarapla, siirle ya da erdemle.” Kentler, doga, insan gibi bir çok meseleyi yeniden tasarlayip, kendisinden sonraki yüzyillara tasiyan Baudelaire, sarap ve esrari da birer siire çevirmis. Bugulu ve dumanli ifadelerle. Ancak, ilkine daha ilimli yaklasirken, ikincisi için kötücül kelimeleri uygun görmüs, onu yalnizlastirici bir büyüye benzetmis