Terapi Odamda Kesişen Öykülerimiz

“Neden bu odada oturuyorum peki, oturularak yapilacak onca isin arasindan neden bunu seçiyorum? Her gün, her sabah israrla bunu yapmayi seçiyorum? Daha yazacaklarim çok. Belki bitince zaten cevabi da gelmis olur ama bunu yapmasaydim bir parça eksik kalirmisim galiba. Tamamlaniyorum ben o koltukta, çogaliyorum, bir degil bin hayat oluyorum. Eve dönüyorum bir ben kaliyorum. Ama sabah yine o koltuk, 8 saatlik is gününde 8 farkli insan oluyorum. 8 ayri yasama sahit oluyorum. 8 çarpi 50 dakika 400 kati uzuyor ömrüm. Oturdugum yerden para kazandiran o koltuk benden fazla yasayacak olsa da...”