Tevfik Fikretin Şiirlerinde Mekan ve Algı

Mekansal döngünün ilk asamasi bireyin cennetten kovulusudur. Bireyin düsüs psikolojisini yasamasiyla mekansal boyut farklilasir, bedensellesir.Ruh-beden bütünlesmesi ruhun sikistirilmasi, hapsedilmesidir. Bedensel mekan olarak degerlendirecegimiz bu evrenin sonrasi dünyaya gelistir. Var olmak tamama ermek, kendini gelistirmek gibi tanimlarla nitelendirebilecegimiz bu dönem bireyin dogal mekanlarla karsilastigi evredir. Bireyin toplumsal yasami ve mahremiyeti, yeni mekanlarin olusturulmasina zemin hazirlar. Bu döngüde ruh ve beden birlikteliginin ayrildigi ölüm evresi, mekansal geri dönüsün baslangicidir.