Toprağa Can Ekenler

"Düsman kavî, tâli' zebun"dur bir vakitler. Cihan devleti gurûb etmek üzeredir. "Dost bî-perva, felek bî-rahm, devran bî-sükûn"dur. Artik, "bütün çehresi ve ruhuyla biz" olan mübarek diyarlar, bir korkulu rüya içinde "vatanda düsmani seyretmenin istirabiyle" kavrulmaktadir. Hasmetli demler sükût edeli çok olmustur. Fatihlerin evlâtlari atesle imtihan edilmektedir. Akinci cedlerin simsek gibi bir hatira olan nal sesleri, bilip de özledigimiz saadet asirlarina ait vecd kaynagidir sadece. Mevsim hazandir! Ölümden beter bir özleyisin ürküntü veren sancisi kivrandirmaktadir. Bütün efrad, kaderde oldugu için âsûde bir bahar ülkesine girer gibi ölüme kucak açar. Seferberligin ne demek oldugunu en iyi bilen bu büyük insanlar, ebed-müddet bizde haklari olan çilekes nesildir. Kisacik hayatlarinda onca büyük badireyle nasil hemhâl oldular, dogrusu hayreti muciptir! Iste bu kitap, o fedakâr ve cefakâr nesilden bir kaçinin hikâyesini idraklere arz ediyor!