Tütün Yorgunu

"Ag Osman" derler bir adam. Aceleci, eline çabuk. Sanki ardindan kovalayan var. Tütün eker, tütün toplar, tütün dizer. Elleri tütün zifti içinde, cigerlerine islemis tütünün kokusu. Aklinda hep tütün... Bir an evvel toplanmali, dizilmeli. Üstelik tütününe hak ettigi degeri de vermiyor alicilar. Köylülerinin hepsi, hatta öz kardesi bile sadece kendi çikarini düsünüyor, alttan alttan düsmanlik ediyor ona. Hangi biriyle basa çiksin Ag Osman?Sonunda olanlar oluyor ve Ag Osman kendi kendine konusmaya, herkese sövüp saymaya, elleri tütün dizer gibi gidip gelmeye basliyor. Köyün imami basinda dualar okusa da, Keçeci Dede Yatiri'na götürülüp, içindeki cinler çikarilmaya çalisilsa da nafile, iyi olmuyor bir türlü. Tam tersine daha da içine kapaniyor. Atadan öteden ögrenilen yöntemler ise yaramayinca tek çare kaliyor geriye: Hastayi sehirdeki doktora götürmek.Tütün Yorgunu yoksul ve cahil köylümüzün gelenekler karsisinda çaresizligini çarpici bir dille gözler önüne seren, dokunakli sahneleriyle okurun içini sizlatan, etkileyici bir eser.