Yarim Haziran

Katran karasi bir geceyi haziran bulutlarinin arasindan yirtarak, avuçlarinda kipir kipir yildizlarla odamin penceresini tiklatti dolunay... "Sana samanyolu getirdim" dedi ve bütün gökkubbeyi yeryüzüne indirmis gibi magrur, gülümsedi koltugumun basucunda... Ayla yikanmanin keyfini sürdüm bir müddet... Sonra penceremi açip onu içeri aldim. Dolunay, samanyolundan isiklarla eteklerinde; "Haydi" diyordu penceremin dibinde; "Haydi... ebedi baharin ülkesine..." Lakin dolunaya inat; öylesine bitkin ve naçar ki hayat... kopamadim aksam haberlerden, dünyevi kederlerden... Açip penceremi, saliverdim dolunayimi, Cahit Külebi'den bir siir fisildayarak kulagina: "Bir gün gelecegim / alip su basimi / bir gün gelecegim / belki de Haziran / bulacak naasimi / belki de Haziran..." Haziran, bir ozanin naasini kaldirirken, dolunay samanyolu boyunca efsunlu yildizlar saçarak uzaklasti. Bakakaldim pesinden... Ne gözümü alabildim, ne göze alabildim.